Een mooiere afsluiting had Nederland niet kunnen hebben op dit WK met estafettegoud op de 4x400 meter vrouwen. Na de series met een belangrijke rol ook voor Lisanne de Witte loste Lieke Klaver haar af met startloopster Eveline Saalberg, Klaver als tweede, Cathelijn Peeters als derde en Femke Bol als slotloper, maar misschien is sloper wel een betere benaming voor Bol. Jamaica leek oneindig ver weg en ook de Britten moesten ingehaald worden.

Efficiënt lopen

'Femke moest heel veel goedmaken', vertelde hoofdcoach Laurent Meuwly. 'Ze bleef heel efficiënt en relaxt lopen en probeerde in de eerste 200 meter het gat niet meteen dicht te lopen, en dat was goed, want anders had ze zichzelf opgeblazen.' In Oregon vorig WK lukte het met de Mixed Relay net niet. 'Toen kwam Femke één meter tekort. De Mixed Relay dit WK hebben we het genoeg over gehad, en nu lukt het wel. Een extra geluk is dat de Amerikanen er nu niet bij zijn, maar soms moet je het geluk aan je zijde hebben.' Meuwly realiseert zich dat de zeven optredens van zowel Bol als Klaver hun doodmoe hebben gemaakt. 'Naast hen tweeën moeten Eveline, Cathelijn maar ook Zoë, Lisanne en anderen ook in de 50 seconden gaan lopen, want anders kunnen we de Amerikanen niet verslaan.' Het kwartet liep 3.20.72, 15/100^e Deze schoenen droeg Abdi Nageeye tijdens de WK.

Opvallend is dat de mannen 4x400 meter het feestje met de vrouwen deelden. 'We delen alles samen, in goede en in slechte tijden', vertelt Klaver. Dat gebeurde bijvoorbeeld ook in Tokio tijdens de Olympische Spelen toen de mannen zilver wonnen. Bol benadrukte nog dat het lopen in teamvorm heel belangrijk is. 'In een individuele sport moet je het teambelang niet onderschatten.' De mannen estafette werd zesde in de finale 4x400 meter. 'Meer zat er niet in maar weet wel dat Terrence Agard 44 seconden liet klokken en de jonge Isayah Klein-Ikkink 44.3. Ik heb er vertrouwen in dat onze jongens ook weer sneller kunnen. Dit jaar gaat het alweer beter dan in 2022'.

Abdi Nageeye staakt na 26 kilometer marathon vanwege ballonnenbenen

Met olympisch marathonzilver op zak en de winst dit voorjaar in Rotterdam waren de verwachtingen voor de WK-marathon Abdi Nageeye hooggespannen, temeer hij zelf ook aangaf klaar te zijn voor de strijd. Dat pakte anders uit. Na 26 kilometer stapte de 34-jarige wereldtopper ontgoocheld uit. 'Ik voelde na het startschot in de eerste drie kilometer dat ik ballonnenbenen had', vertelde hij na afloop tegenover de Nederlandse pers. Hij maakte hetzelfde mee tijdens de Spelen van Rio in 2016, waar hij als elfde finishte. Omdat het tijdens de wedstrijd niet beter werd dwaalden zijn gedachten af naar de grote najaarsmarathons. 'Dan moet ik maar heel egoïstisch stoppen', waarmee hij zijn excuses aanbood naar alle Oranje supporters langs het parkoers in Boedapest. Een echte reden kon Nageeye nog niet ontdekken. 'Hoe kan dit gebeuren, ik heb echt geen idee. Shit happens. Maar ik moet het accepteren, ondanks dat ik hier drie maanden voor getraind heb.' De hitte had hem geen parten gespeeld verzekerde hij. 'Als ik hier uitgelopen had zou het herstel veel langer vergen. Nu kan ik kiezen uit de marathons van Amsterdam, New York of Chicago.' En alvast vooruitblikkend naar de Spelen in Parijs volgend jaar: 'Ik heb wel het idee dat deze door mij gevolgde programma de juiste weg is.' De marathon werd gewonnen door de Oegandees Victor Kiplangat in een tijd van 2.08.53.

Atletiekunie tevreden met WK-resultaten

Ondanks de twee valpartijen vlak voor de streep met goud of zilver in het verschiet op de eerste WK-dag blikte technisch directeur Vincent Kortbeek zondagochtend alvast tevreden terug op de prestaties van het Nederlandse team in Boedapest. Met uiteindelijk vijf medailles boekte Oranje dan ook een recordaantal WK-podiumplaatsen. 'En daarbij hebben we er dus ook nog twee zien vervliegen', voegde hij toe. 'Bijna alle atleten hebben hier voldaan door een ronde verder te komen. De eerste dag was een rare dag door de valpartijen, waardoor we met een achterstand begonnen. Maar verder hebben we een heel mooi toernooi voor een hele hoop atleten gezien.'

Kortbeek liet zich vooraf niet verleiden om het aantal WK-medailles in te schatten. 'Wij staan nu op vier, maar eigenlijk deden we sowieso mee voor nog eens twee op dag 1. Quo top 8 hebben we een goed toernooi gedraaid. Dat gaat naar volgend jaar zeker zo blijven. Maar ik ga naar de Spelen toe niet roepen dat we net als in Tokio weer acht medailles gaan halen.'

‘Lieke Klaver klaar voor finale 400 meter’

Hij roemde de topvorm van Sifan Hassan. 'Zelf geeft ze aan dat haar vorm volgend jaar nog beter zal zijn. Welke keuzes ze gaat maken doet ze pas na de marathon van Chicago. Wij zijn daarover met haar team wel in gesprek om haar daarin goed te faciliteren en of ze de juiste keuzes op de juiste momenten maken.' De prestaties van Femke Bol omschreef Kortbeek als ‘een fantastische bevestiging van wat ze al jaren laat zien’. 'Een wereldtitel op een individueel onderdeel is ontzettend mooie bekroning van haar jarenlange werk.' Bij de successen op de estafettes, met vier van de vijf teams in de finales, noemde Kortbeek vooral het aspect dat daarmee veel atleten naar een hoger niveau kunnen worden gebracht. Vooraf wilde hij geen inschatting maken van het aantal te behalen medailles. 'Ik wilde hier vooral een goede repetitie voor de Spelen zien. Elke ochtend- of avondsessie hebben we mensen in actie en dat zal in Parijs niet anders zijn. Onze intentie is ook dat dit alleen maar breder wordt.' Een belangrijk aspect noemde de TD ook de optimalisatie van de staf, waardoor alles voor iedereen goed georganiseerd kan worden. 'Je ziet soms dat de logistiek, voldoende coaching op een warming-up veld en in het stadion of met een fysio terug in het hotel nog verbeterd kan worden.'

‘Meer van Runners World’

Runners World, Onderdeel van Hearst Netherlands ‘Witness the wonder’ en dat heeft Kortbeek ook terug gezien bij Oranje. 'Op dag 1 hebben we natuurlijk een heel mooi verhaal gecreëerd, maar of dat een wonder is, is een volgende vraag', refererend aan beide valpartijen. 'Sifan is een wonder op zichzelf die internationaal ook als een fenomeen wordt gezien. Zij doet structureel mee om de prijzen, en dat nadat ze in april nog een marathon liep en nu nog steeds duurlopen van dertig kilometer doet. En Femke behaalt een wereldtitel en wordt door het Hongaarse publiek gesteund alsof het een Hongaarse betreft.'